Ka qenë rus, a ka qenë sërb nuk e di, nji Pier. Na i thojshim axha Pier, ai ka qenë fotograf i vjetër. Ai ma ka pasë bo mu nji fotografi në mindil, po më ka hup, a din. […] Ai në Pejë, mjeshtri i… e thirrshin qishtu, po i vorfun a din, si rrugaç u duke kështu, po ka qenë fotografi i parë në atë kohë, yyyh {onomatope} sa e di une, atëherë ka qenë i vjetër e le mo… Edhe majstor [serbisht – mjeshtër] Pero e thirrshin a din, mjeshtër Pero. E ai asi shumë më dojke, a din, edhe ma pat bo fotografinë në asi {tregon pëllëmbën e dorës}, u çuditsha qysh bon ashtu fotografia sikur tash që dalin, por në mënyrë primitive ajo ka qenë, zhvillimi e krejt. Qishtu i kom mësu brez pas brezi.
Shpesh kom qenë edhe kështu ma tinëz babës, kur dikush thojke, ‘Hin e zhvilloma filmin!’ U tutsha mos po pisket, se ai ka qenë shumë preciz se mos p’e prish a diçka edhe qashtu u msohsha, se pa rreziku nuk mujshe as… Mandej ka qenë punë në atë kohë, për shembull ushtria. U fotografojshin të dilleve. U dufke me ju bo nëpër ato maskat a din, ‘Mos më harro!’ E a din qysh e kanë pasë me përkushtime të ndryshme. E ato u duhshin në fotokopiro-aparat, krejt ka qenë nji armatë (qesh) e tëra me aparatura të ndryshme në atë kohë.