Biz işçiler olarak çok iyi geçinirdik, her milleten bireyler vardı, arnavut, türkler vardı, sırplar vardı, ama aile gibiydik, ne yapacağımıza dair herhangibir kuşkumuz yoktu […] Sağlık üst düzeydeydi, dişçimiz vardı, her şey vardı. Nasıl diyebilirim, devlettik, devletin neyi varsa bizim de vardı, ‘Printekste’ hepsi vardı.
İdari birimler ile ilişkimiz iyiydi, orada hukuk hukuk idi. En basit çalışandan en üst düzeye kadar, yasalar herkes için geçerliydi. Eski Yugoslavyanın sendikasının çabası çalışanların hiçbir şeyden şikayetçı olmaması içindi. İşçiler her ne istediye oldu, her ihtiyaçları karşılandı’.
Shefqet Rexhepi 6 mayıs 1952’de, Prizren’in Randobrava köyünde dünyaya geldi. 24 yaşında tekstil fabrikası “Printeks”te çalışmaya başladı. Örme departmanında 30 yıl boyunca çalıştı. Bu süre boyunca, bazı işçiler ile beraber itfaiye üzerine eğitim görüp, fabrikanın itfaiyecisi olmuştur. Günümzde emeklilik günlerini kışın oğlunun yanında New York’ta yaşayıp, yazlarını memleketinde geçirmektedir.