Mehmeta Aljiu-Hertica je delila samo jedna nedelja od useljenja u novosagrađenu kuću sa svojom porodicom, kada su ga pitali da li bi gimnazija “Sami Frashëri” mogla tamo da održi sastanak pošto nisu imali gde drugde da odu. Nakon Miloševićevog režima, srpski je po zakonu bio zvanični jezik na Kosovu, a sistem je uklonio sve Albance iz svih oblasti javnih usluga tokom 1990. godine, kao i iz škola. Do februara 1992. godine Albanci su razvili takozvani paralelni sistem obrazovanja, koji se većinom odvijao u privatnim domovima. Nikada okupirana porodična kuća Hertica postala je gimnazija “Sami Frashëri” sa časovima koji su se održavali u tri smene. “Nisam više mogao da zamislim da živim u toj kući”, g. Aljiu-Hertica je izjavio, “čak i ako bi učenici jednog dana otišli”. Ovo kolektivno iskustvo je nepovratno promenilo pojam doma. Porodičnu kuću Hertica je Miloševićeva vojska spalila tokom kosovskog rata 1999. godine i od tada je od nje ostao samo pepeo.