[Madenciler] her bölümde grev yapmaya devam ediyorlardı, sekizde ve dokuzda. Yukarıya sadece bildiri için çıkıyorduk. Öncesinde onlarla danışıp, ‘Bu toplanma kurulu ziyaret etmek istiyor, onları kabul edecek misiniz yoksa etmeyecek misiniz? Hayırsa hayır, evetse evet.’ Toplanma kuruluna zemine kadar eşlik edip [greve devam ederdik]. Bir sürü farklı insan ziyarete gelirdi, her türlü yardım alırdık, yemek te sağlanıyordu. ‘Para ister misiniz? Altın ister misiniz? Ne istersiniz…’ fakir bir adam ineğini bile vermeyi teklif edip hayvanı madene bağlamıştı. Madenciler için bu çok zor bir durumdu… onlar da sonunda yapacağını yapıp madencilere ihanet ettiler. Karar [İl] Komitesi tarafından kırmızı mühür ile üç tane mektup halinde geldi ve okunan belgede üç tane liderin istifası belirtilmişti. Madenciler grevi sonlandırdılar fakat onları oradan akşam vaktinde çıkarmamız gerekiyordu çünkü gün ışığında görme yetileri zarar görebilirdi. Liderler tutuklanmıştı sonra da diğer işçiler. […] Onlar da tutuklanıyordu. Sonra da Aziz Abrashi tutuklandı, ardından Burhan Kavaja, Azem Vllasi ve on dört veyahutta daha fazla kişi tutuklanmış oldu. Fakat ilginç olan şey hepsi hapiste birleşmişti, hiç kimse kimseye arkasını dönmedi.
Xhafer Peci 1958 yılında Mitroviça Belediyesine bağlı Boletin köyünde doğdu. 1983 yılında Teknoloji ve Mühendislik Fakültesi Madencilik programından mezun oldu. Aynı yıl Trepça’daki Stantrg madeninde maden mühendisi olarak işe başladı. Arnavut işçilerinin 8 Ağustos 1990 yılında maruz kaldıkları toplu sınır dışına kadar Trepça’da çalıştı. Trepça’da çalışmaya ancak 1999 yılındaki savaştan sonra devam edebildi. Şimdi ise Bay Peci hâlâ Mitroviça’da yaşamaya ve çalışmaya devam etmekte.