Priştine’ye yürüyüş, Madenciler bu yürüyüşe 17 Kasım 1988’de başladılar, yürüyüşe madenden, Stantrg’taki madenden başlanıldı. O gün çocuklarımdan birini doktora gönderdiğim için sabah işe gitmedim. Bir meslektaşım beni telefonla aradı ve ‘Gelin, çünkü işçiler Priştine’ye gitmek istiyor’ dedi. Ben de onlara katılmaya gittim. […]
Hepsi yalın ayaktı ve iş üniforması giymişlerdi, onları gördüğümde Priştine’ye yürüyerek varabileceklerini düşünmemiştim. ‘Gitmeyin çocuklar, Priştine’ye yürüyerek gidemezsiniz’. Allah aşkına dedim, ‘Hadi bir şeyler yapmayı deneyelim, bir şeyler yapalım çünkü Priştine’de…’ Bir işçi yanıma geldi ve ‘Gerçekten söylediklerinin arkasında mısın?’ diye sordu, doğruyu söylemek gerekirse, aralarındaki otoriteden hoşuma gidiyordu. ‘Ama Burhan [Kavaja] gitmemiz gerektiğini söylüyor’ dedi. Ben ‘Bunu mu söyledi?’ diye sordum. ‘Evet.’ dedi. ‘O zaman gidin, gidin!’ dedim.
[…] Şimdi de işçiler polisle yüzleşmek zorundaydı. Bazı meslektaşlarıma, ‘Önde duralım ve işçilere önderlik edelim, çünkü eğer… şimdi onlarla karşılaştığımızda onları sakinleştirip durmalarını isteyeceğiz’ dedim. Arkadan itip polis zincirini kırdığımız için yürüyüşe devam ettik. Bu durum oldukça hızlı gerçekleşti çünkü orda bazı Arnavut polisler vardı ve polis zinciri kırılmıştı. Cevap vermediler ve bize saldırmadılar. Polisleri brakıp Priştine’deki Spor Salonunda aramıza katıldılar.
Xhafer Nuli, 1947’de Mitrovica Belediyesi’nin Zasellë köyünde doğdu. 1973 yılında Priştine Üniversitesi Elektrik Mühendisliği Fakültesi’nden mezun oldu. Bir yıl sonra, 1974’te, Bay Nuli, Trepça’da Elektrik Mühendisliği Bölümü Direktörü olarak işe alındı. 1989 yılında işinden kovuldu. O sırada 2000 yılına kadar liderliğini yaptığı bağımsız işçi sendikasını kurdu. 1999 savaşından sonra, Bay Nuli emekli olana kadar Trepça’da çalışmaya devam etti. Kendisi bugün ailesiyle birlikte Mitrovica’da yaşamakta.