Priştine’de dışarı çıkardık, o zamanlarda korzo vardı. Yani, oraya bütün gençler çıkardı, mesela akşamüstü, bizim deyimimizle güneş battıktan sonra sinemaya giderdik. O zamanlarda filmler vardı, sinema… O zamanlarda film gösterimleri çok olurdu, aynı şimdi bizim Türk dizilerini, Türk filmlerini izlediğimiz gibi. Yani aklımda bir tane film kalmış, Gelin, filmin ismi böyleydi. Filmi tam üç kere izledim. Fakat her üç seferde okulda mazeretsiz devamsızlık yazıldı ve F notu aldım çünkü dersten kaçmıştım (gülüyor). Fakat, düşünüyorum da, filmin aklımda kalmasının nedeni çok iyi olmasıydı, çok güzel bir filmdi. Biz de Priştine’de öyle dışarı çıkardık. Anlatıyorum, şey vardı… bizimle okula gidenler, hem Arnavutlar hem Sırplar arasında kimin kim olduğunu ayırt edemezdik. Gerçekten de önemli bir ayrıntı değildi. Dışarıya birlikte çıkardık, birlikte yürürdük, mesela biz üç-dört kilometre boyunca beraber yürüdük Obilić köyüne varmak için, benim köyüm yakın değil, üç kilometre. Akşamüstü de orada şarkılar söyleyip, beraber vakit geçirmiştik.
Snežana Milić 1957 yılında Obilić Belediyesi Caravoda köyünde doğdu. 1976 yılında ise Bayan Milić ekonomi ve teknik lisesini bitirdi. Teknik lisesi onu dört yıl boyunca çalıştığı Kosova Enerji Şirketi’nde işe hazırladı. 1990’ların başında, birkaç yılını geçirdiği Kosovo Spred’de çalıştı. Fakat kendisi daha önce çalışmış olduğu Kosova Enerji Şirketi’ne geri döndü ve 1999 yılına kadar orada çalıştı. Snežana Milić iki erkek çocuk annesi ve ailesiyle birlikte Kosova Polje Belediyesi, Ugljare köyünde yaşıyor.