Rifana diye adlandırdığımız bir günümüz vardı. O tatilin akşamı St. George’da insanlar aile ve arkadaşlarıyla evlerinde toplanırdılar. Bu toplanma Glama’da da olurdu. Bir çadır kurup, ateş yakardılar, kuzu veya koyun ne tercih ederseler onu pişirirdiler. İçkiler vardı, şarkılar söylenirdi. Aynı zamanda gidip birşey de çalabilirdin fakat birinden birşeyi almak asla alışkanlık haline gelmezdi. Fakat insanların hazırlamış olduğu yemeği, kim çalıp yiyebiliyorsa iş bitmişti. Bu bir gelenekti, bir numaraydı, bunun anlatılacak bir hikayesi vardır, ama böyleydi gerçekten…
Her yıl bunu mu yapıyordunuz?
Her yıl. Bütün gece sabahlara kadar şarkı söylerdik, bazılarımız da evde kalırdı. Sonrasında salıncakları çatıya bağlardık, şimdi oluklar var bu yüzden bağlayamazssın. Fakat kirişlere bağlayıp, üzerine de bir yastık yerleştirip, bütün gece sallanabilirsin.
Ljubica Berišić 20 Şubat, 1947 yılında Yanova’da doğdu. 1964’te Ferizay’da bulunan Yüksek Ekonomi Okulunda okudu. Çalışmalarını tamamlamasının ardından, ailesine ait olan, oyuncak ve diğer plastik ürünlerin üretildiği işyerinde çalıştı. 1984 yılında Bayan Berišić, Yanova’da bulunan Metalac fabrikasında finans memuru olarak çalışmaya başladı. 1999 yılında NATO bombardımanları sırasında fabrika kapandı, kendisi de bir daha orada çalışmaya geri dönmedi. 2000 yılından emekli olduğu zamana kadar, Yanova’da bulunan Shtjefën Gjeçovi İlkokulu’nda öğretmen olarak çalıştı.