Ilir Bytyqi

New York | Date: 22 Mayıs 2019 | Duration: 53 dakika

Onlar en iyileri idi. Patronları, ‘Bunlardan daha iyi işçiler bulamayız.’ diyorlardı. Bilirsin, onlar çok çalışkan Amerikan Arnavutları idiler. Onların bir hedefi vardı, kendileri için daha iyi bir hayat istiyorlardı, aynı bizim ailelerimizin 70’lerde göç ederken istedikleri gibi… onların istediği şey, bizim daha iyi bir geleceğe sahip olmamızdı… onlar eğleniyorlardı, demek istediğim, hem çalışıp hem de eğleniyorlardı, dinlenecek zamanları vardı, demek istediğimi anlıyor musun ? Sekiz saatlik iş gibi ama aslında sekiz saatlik diye bir iş yoktu, on saatten fazla, günlük on iki saat…

Hayatlarının tadını çıkardılar, onlar her zaman ‘Ah, tam bir oyun bozansın.’ derlerdi. Ben de ‘Ah, bilirsin, dinle…’ O zamanlar şeftim ve çalıştığım restorant çok yoğundu, ister inan ister inanma o zamanlar hiçbir şey için vaktim yoktu. Onlar her zaman beni dışarı davet edip, ‘hadi dışarı, hadi dışarı…’ derlerdi. Onlarla dışarıya çıktığımda ise, müthiş bir gece geçirirdik… şehir içindeki gece kulüpleri, hayat doluyduları, hayat dolu… Onlar her zaman cömertlerdi, her zaman, kurumlara ve ihtiyacı olan insanlara bağış yapıyorlardı, onlar çok, çok iyi, çok iyi, çok havalı kardeşlerdi… ve ben de onlara sahip olmaktan gurur duyuyordum.


Anna Di Lellio (GÖRÜŞMECI, Kamera)

Bytyqi kardeşler KKO’ya katılmak istediklerinde, gidecek üç kişiyi seçmek için çubuk çekmeye karar verdiler. Ilir, aralarından en büyüğü, kısa çubuğu iki kere çektiği için New York’ta kaldı. Son yirmi yıldır, ailenin geri kalanı ile birlikte Ilir, savaş sonrasında Sırp polisi tarafından vahşice ve yasadışı bir şekilde öldürülen Yll, Agron ve Mehmet için adalet arayışında, aile bu süre zarfında roman bir aileyi olası arnavut intikamına karşı korumaktaydılar.