[Priştine’de]Canımı en çok ne sıkardı biliyor musunuz? O zamanlarda kadınlar hepsi burada evlerde dimija [çityan] ya da kule [şalvar], kule derlerdi. Onlar da aynı dimija gibi, ama öyle geniş değil. Üsküp’te bizde kimse dimija giymiyordu. Şehirliler giymiyorlardı. Hatta köyden gelenler de giymiyorlardı, o benim canımı sıkıyordu işte. Genç kızlar, kızlar o zamanlarda pantolon giymezlerdi, ama dışarı da çıkmazlardı, ancak mahalleye çıkarlardı, evde hep o kule’lerle. Sinirimi çok bozuyorlardı, beni çok rahatsız ediyorlardı. ‘Ama hava çok sıcak, bunlar çok rahat’ diyorlardı’.
Ajten Pllana 1938 yılında Üsküp, Makendonya’da doğdu. Priştine’de eğitim kariyerine başlamadan hemen önce Shkolla Normale [Orta meslek okulu]’nu tamamladı. İlk olarak bir yıl çalıştığı Emin Duraku İlkokulu’nda işe girdi, ardından Elena Gjika ilkokuluna geçti ve emekli olana dek orada çalıştı. Geçen yıl (2018) Tetëdhjetë vjet tregime [Seksen Yıllık Öyküler] adlı, hayatından esinlenerek yazdığı derleme öykülerden oluşan kitabını yayınladı. Pllana hanim 4 Kasım, 2020 vefat etti.